W polskich miastach z roku na rok przybywa na ulicach wraków, z którymi nie zawsze władze mogą coś zrobić. Powodem porzucania samochodów przez ich właścicieli jest najczęściej awaria pojazdu, której koszt usunięcia wraz z ceną odholowania pojazdu zapewne przekraczałby niejednokrotnie wartość samochodu. Są to najczęściej bowiem właśnie zepsute auta, z wyciekającymi płynami eksploatacyjnymi i brakiem powietrza w kołach.
Kiedy w ogóle można uznać auto za wrak i czy od razu miasto się go pozbywa?
Uwagę przechodniów, innych kierowców i strażników miejskich przykuwają pojazdy, którymi ewidentnie od kilku tygodni nikt nie jeździł. Stoją one cały czas w tym samym miejscu, są zabrudzone od kurzu i liści, a przez brak powietrza w oponach ma się wrażenie, że zapadają się w asfalt.
Pierwszym krokiem, jaki powinni poczynić strażnicy miejscy, gdy znajdą takie opuszczone auto, jest próba ustalenia jego właściciela. Gdy taki już zostanie zidentyfikowany, co zazwyczaj jest sporym problemem, jest on powiadamiany o konieczności usunięcia pojazdu z miejsca jego postoju.
Właściciel na zabranie pojazdu ma od 3 do 14 dni, jeżeli tego nie zrobi, straż miejska może zlecić odholowanie pojazdu na parking depozytowy. Stamtąd pojazd może zostać odebrany przez właściciela jeszcze przez kolejne 6 miesięcy. Jeżeli w tym czasie nikt się nie zjawi, wrak zgodnie z przepisami, staje się własnością miasta i zazwyczaj zostaje zutylizowany aby nie generować zbędnych kosztów.
Niestety przepisy niezbyt precyzyjnie określają, jakich samochodów należy pozbyć się z ulicy. Jest w nich jedynie zapis, że mogą to być auta zauważalnie nieużywane lub bez tablic rejestracyjnych. Straż miejska w pierwszej kolejności zajmuje się niekompletnymi pojazdami, które stwarzają zagrożenie dla ludzi lub środowiska.
Tym sposobem, w samej stolicy tylko w tym roku strażnicy zlecili odholowanie prawie 2,8 tys. takich porzuconych pojazdów. Warto wziąć pod uwagę fakt, że interwencje dotyczyły jedynie spalonych, niekompletnych lub zanieczyszczających środowisko wraków pozostawionych na drogach publicznych. W przypadku takich pojazdów porzuconych na drogach niepublicznych np. osiedlowych, strażnicy mają związane ręce i ich możliwości ograniczają się jedynie do próby ustalenia właściciela pojazdu i nakłonienia go do jego usunięcia z tego miejsca.
